- αυτεπίγνωση
- [-ις (-εως)] η1) самопознание; 2) самосознание
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
αυτεπίγνωση — η το να κατανοεί και να εκτιμά ο άνθρωπος τον εαυτό του ως προσωπικότητα καθορίζοντας τη θέση του μέσα στον σύνολο των φυσικών και κοινωνικών γεγονότων. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ(ο) * + επίγνωση. Η λ., στον λόγιο τύπο, αυτεπίγνωσις μαρτυρείται στον Δημ.… … Dictionary of Greek
αυτογνωσία — η (AM αὐτογνωσία) [γνώσις] η γνώση του εαυτού μας, η αυτεπίγνωση … Dictionary of Greek
γιγνώσκω — και γινώσκω (AM γιγνώσκω και γινώσκω) 1. φρ. «γνῶθι σ’ αὐτόν» γνώρισε, μάθε τον εαυτό σου 2. (μτχ. παθ. παρακμ.) εγνωσμένος, η, ο γνωστός, αποδεκτός νεοελλ. (με αρθρ. ως ουσ.) «το γνώθι σ’ αυτόν» η αυτογνωσία, η αυτεπίγνωση μσν. είμαι… … Dictionary of Greek
συνείδηση — Κάθε άνθρωπος, που, από ψυχοφυσικής άποψης, δεν απομακρύνεται από το κανονικό, περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε μια κατάσταση που του επιτρέπει να «αντιλαμβάνεται», να «έχει συνείδηση» των όσων συμβαίνουν γύρω του και της ίδιας της… … Dictionary of Greek
υπαρξιακός — ή, ό, Ν [ύπαρξη] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ύπαρξη («υπαρξιακά προβλήματα») 2. το αρσ. ως ουσ. ο υπαρξιακός·υπαρξιστής 3. φρ. α) «υπαρξιακή νεύρωση» (ιατρ. ψυχολ.) διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αίσθημα αποξένωσης και από δυσπιστία… … Dictionary of Greek
Βίκο, Τζαμπατίστα (Τζοβάνι Μπατίστα) — (Giambattista ή Giovanni Battista Vico, Νάπολη 1668 – 1744). Ιταλός φιλόσοφος, νομικός και ιστορικός, από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης ιστορικής σκέψης. Ο Β. αντιπροσωπεύει την αντίδραση του ιταλικού ουμανιστικού πνεύματος στη νοησιοκρατία του… … Dictionary of Greek